අප අපගෙන්ම ඇසිය යුතු, සම්මර්ශනය කළ යුතු, විමසියයුතු හා ඒ කරුණු මත පිටිටා ක්රියාවට නැංවිය යුතු ප්රශ්නය කුමක්ද යන්න භගවාන් සමිඳුන් අපට පහදා දේ.
ඔබ තමන්ගේ ශරීරය ගැන සැලකිලිමත් වන්නේ, රැක බලා ගන්නේ ඇයි? ශරීරය රැක ගැනීමෙන් ඔබ බලාපොරොත්තු වන්නේ කුමක්ද? ශරීරය කඩුවක කොපුව මෙන් බාහිර කවරයක් වේ. ශරීරය තුළ විද්යමාන වන ආත්මන් ශරීරය හා සම්බන්ධ නොවේ. ශරීරය නැමති බාහිර කවරයේ කාර්යය විය යුත්තේ මුළු මහත් විශ්වයේ ඒකීය බව අවබෝධ කිරීමයි. ඔබ මේ ශාලාව එක් ගොඩනැගිල්ලක් සේ දුටුවද එය සැදී ඇත්තේ බොහෝ කණු, බාල්ක, ගඩොල්, බදාම හා පින්තාරු කිරීමට ගන්නා පාට ආදියේ සංකලනයක් නිසාය. ඔබගේ ශරීරය එකක් සේ පෙනුණද එය භෞතික අංග, දැනුම, ඉන්ද්රියන්,ආදී බොහෝ අංගයන්ගේ එකමුතුවකි. එමෙන්ම ඔබ එකක් සේ දකින විශ්වය තාරකා හා ග්රහ ලෝක, ගස් ගල්, හා විවිධ ප්රාණීන් වන් අංග වලින් සැදුම් ලත් වස්තුවකි. විශ්වය තුළ කුමක් තිබුනද, ඒ සියල්ල ඒකීය වූ බ්රහ්මන්ම වේ, සත්, චිත්, ආනන්ද වේ, වෙන කිසිවක්ම නොමැත. මේ පරම සත්යය අවබෝධ කර ගැනීම මිනිසාගේ එකම පරමාර්ථයයි.
– Divine Discourse, Oct 09, 1970.
සියලු දේ විවිධ ලෙස දිස් වුනද, ඒකීය වූ දිව්යත්වය සියල්ලන් තුල විභව වන බව හැඟීම ආනන්දය අත් විඳීමේ නොවරදින මාර්ගයයි. ස්වාමි.
What is the right question to ask ourselves, ponder, reflect and act on, to live in bliss? Bhagawan lovingly reminds us today.
The question must be asked, of everyone who is caring for the body – “For what purpose are you caring for this body? What is it that you hope to achieve?” The body is the sheath, the scabbard for the sword, the Jivi (soul), the I that is within it, but not of it. The purpose of this scabbard is to discover the unity of the Universe. When you say this is the auditorium shed, you see this shed as one, though it is really the coming together of many pillars, trusses, sheets, bricks, mortar, nuts, bolts and paint! You feel you are one though you are an organisation of many limbs and instruments of knowledge, hands, feet, head, muscle, nerve, eye, tongue, teeth, etc. So also, the Universe is but one, though you may be able to distinguish stars and planets, rock, tree and bird and birch, ant and antler in it. Whatever there is, Sarvam Brahmamayam – all is Brahman. It is all Sat Chit Ananda, no more, no less. The realisation of this great Truth is the only purpose of man.
– Divine Discourse, Oct 09, 1970.
The feeling of oneness is essential for enjoying bliss based on the realisation of divinity in everyone. – BABA
நமது சிந்தனைக்கு பகவான் ஸ்ரீ சத்ய சாயி பாபாவின் அமுதமொழி – பிப்ரவரி 12, 2024
உடலைக் கவனமாக பார்த்துக் கொள்ளும் ஒவ்வொருவரிடமும் கேட்கப்பட வேண்டிய கேள்வி – “நீங்கள் இந்த உடலை எந்த நோக்கத்திற்காக கவனித்துக் கொள்கிறீர்கள்? நீங்கள் எதை அடைய நினைக்கிறீர்கள்?” என்பதேயாகும். உடல் ஒரு மேலுறை; வாளின் உறை போன்றது; அந்த உறையினுள் ஆத்மா எனும் ஜீவியாகிய ‘நான்’ உள்ளது; ஆனால் அந்த உடலே ஆத்மா அல்ல. பிரபஞ்சத்தில் ஏகத்துவத்தைக் கண்டறிவதே இந்த உறையின் நோக்கமாகும். நீங்கள் இந்த இடத்தை அரங்கக்கூடம் என்று சொல்கிறீர்கள்; ஆனால் இந்த அரங்கம் பல தூண்கள், உத்திரங்கள், தகடுகள், செங்கற்கள், சிமெண்ட் கலவை, நட்டுகள், போல்ட்டுகள், பெயிண்ட் என பல பொருட்கள் சேர்ந்ததாக இருந்தாலும் கூட, இந்தக் கூடத்தை ஒன்றாகவே பார்க்கிறீர்கள்! கைகள், கால்கள், தலை, தசைகள், நரம்புகள், கண்கள், நாக்கு, பற்கள் என பல கர்மேந்திரியங்கள், ஞானேந்திரியங்கள் ஆகியவற்றின் அமைப்பாக நீங்கள் இருந்தாலும், உங்களை ஒருவனாகவே நீங்கள் கருதுகிறீர்கள். அதேபோல நட்சத்திரங்கள், கோள்கள், பாறை, மரம், கிளை, பறவை, எறும்பு, பிரம்பு என பலவாறாக உங்களால் காண முடிந்தாலும், பிரபஞ்சம் ஒன்றே அன்றி வேறில்லை. இங்கு எதுவாக காணப்பட்டாலும், சர்வம் பிரம்மமயம் – அனைத்தும் ப்ரம்மமே. எல்லாம் சத்-சித்-ஆனந்தமே. இந்த மகத்தான சத்தியத்தை உணர்ந்தறிவதுதான் மனிதனின் ஒரே நோக்கமாகும்.
– தெய்வீக அருளுரை, அக்டோபர் 09, 1970
