අපගේ දේහය සතු කාර්ය භාරය කුමක්ද, ශරීරය ඇසුරින් හදවතෙහි අපේක්ෂාවන් සපුරා ලන්නේ කෙසේද යන්න භගවාන් සමිඳුන් පැහැදිළි කරන අතර ඔබ හා භගවාන් සමිඳුන් අතර පවත්නා ශක්තිමත් බැඳීම මතක් කර දේ.
මිනිසාගේ ශරීරය දිව්යමය දායාදයකි. එනිසා සෑම ශරීර අංගයක් හා ඉන්ද්රියන් ගෞරව පුර්වකව සැලකිය යුතු වේ. එක් එක් අංගයන් දෙවියන්ගේ මහිමය වටහා ගැනීම සඳහා උපයෝගී කර ගන්න. ඔබගේ කන දිව්ය මහිමය ඇසීමටත්, දිව දිව්ය මහිමය ගැන කථා කිරීමටත් උපයෝගී කර ගන්න. එසේ නොමැතිනම් ඔබගේ දිව මඩ වගුරක සිට දිවා රෑ අමිහිරි හඬක් නගන මැඩියාගේ මුඛය සේ වැදගැම්මකට නැති මුඛයක් වනවා ඇත. දුර්යෝධන තමන් දෙවියන්ට හෝ මිනිසුන්ට බය නොමැති බව ක්රිෂ්ණ දෙවිඳුන් හමුවේ ප්රකාශ කළේය. මෙය අනුකම්පා කළ හැකි තත්වයකි. සතුන් තුළ බිය පහල වේ, වන මෘගයා බියකරු වේ. මිනිසා මේ දෙආකාරයම විය යුතු නොවේ. ඔහු බියකරු නොවන අතරම බියගුල්ලෙකුද නොවිය යුතුය. ඔබට හිමිව ඇති ශරීරය උතුම් අරමුණක් කරා යාමට උපයෝගී කර ගන්න, එනිසාම ඔබ ප්රසාන්ති නිලයම් වෙත පැමිණ ඇත. ඔබ හා මා අතර ඇති මේ සම්බන්ධය අනාදිමත් වේ. මේ සම්බන්ධතාව ලෞකික නොවේ, එය හදවතින් මතු වන අපේක්ෂාවයි. එය “ප්රසාන්ති නිලයම් සම්බන්ධන්”, උත්තරීතර ශාන්තිය සමග ඇති අනුගත බවයි.
– Divine Discourse, Feb 18, 1966.
ඔබ සාගර රල වේ, මා සාගරයයි. මේ බව වටහා ගෙන නිදහස් වන්න, දිව්යමය බවට පත් වන්න.
– ස්වාමි.
What is the purpose of our human body? How can it serve the aspirations of the heart? Bhagawan explains by reminding us of the infinitely strong connection each of us has with Him!
The Lord has endowed man with the body and so, every limb and every sense is worthy of reverent attention. Each must be used for His Glory. The ear must exult when it gets a chance to hear wonderful tales of God. The tongue must exult when it can praise Him. Or else, the tongue of man is as ineffective as that of frogs which croak day and night, sitting on a marshy bank. When Duryodhana told Krishna that he was not afraid of God and man, he was indeed pitiable! The animal (pasu) fears; the beast (mriga) terrifies. Man should be neither. He should neither terrify nor get terrorised! He must be neither a coward nor a bully. If a coward, he is an animal; if a bully he is an ogre! It’s because you feel the urge to use the body with which you have been endowed for this higher purpose that you are in Prasanthi Nilayam. The kinship amongst you and of all of you with Me is ageless, eternal! It’s not based on worldly relationships; it’s based on aspirations of the heart! It’s Prasanthi-nilaya-sambandham, bond of the abode of Supreme Peace!
– Divine Discourse, Feb 18, 1966.
You are waves; I am the Ocean. Know this and be free, be Divine. – BABA
நமது சிந்தனைக்கு பகவான் ஸ்ரீ சத்ய சாயி பாபாவின் அமுதமொழி – ஜனவரி 29, 2024
மனிதனுக்கு உடலை அளித்தவன் இறைவன்; எனவே, ஒவ்வொரு அங்கமும், ஒவ்வொரு புலனும் மிகுந்த கவனத்துடன் பயன்படுத்தப்பட வேண்டும்; ஒவ்வொன்றையும் அவனுக்கு புகழ் சேர்க்கவே பயன்படுத்த வேண்டும். இறைவனது அற்புதமான லீலைகளைக் கேட்கும் ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும்போது காதுகள் பேருவகை அடைய வேண்டும். அவன் புகழைப் பாட இயன்ற போதெல்லாம் நாக்கு களிப்புற வேண்டும். இல்லையெனில், சேறு நிறைந்த குளக்கரையில் இரவுபகலாக ஓயாமல் கத்தும் தவளைகளின் நாக்கைப் போன்று மனிதனது நாக்கும் பயனற்றதாகும். “இறைவனையும் மனிதனையும் கண்டு நான் அஞ்சுவதில்லை” என்று துரியோதனன் கிருஷ்ணனிடம் சொன்னபோது, அவன் உண்மையிலேயே பரிதாபத்துக்குரியவன் தான்! விலங்கு பயப்படுகிறது; மிருகம் பயமுறுத்துகிறது. மனிதன் இந்த இரண்டாகவும் இருக்கக்கூடாது. அவன் பயமுறுத்தவும் கூடாது, பயப்படவும் கூடாது! அவன் கோழையாகவோ, கொடுமைக்காரனாகவோ இருக்கக்கூடாது. கோழை என்றால் அவன் ஒரு விலங்கு; கொடுமைக்காரன் என்றால் அவன் ஒரு அசுரன்! உங்களுக்கு அருளப்பட்ட உடலை உயர்ந்த நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்த வேண்டும் என்ற உந்துதல் உங்களுக்கு இருப்பதால் தான் நீங்கள் பிரசாந்தி நிலையத்தில் இருக்கிறீர்கள். உங்களுக்கு இடையேயும், எனக்கும் உங்கள் அனைவரின் இடையேயும் உள்ள உறவு காலாதீதமானது, நித்தியமானது! இது உலகியலான உறவுகளை அடிப்படையாகக் கொண்டதல்ல; இது இதயத்தின் பேரார்வத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது! இதுவே பிரசாந்தி-நிலைய-சம்பந்தம்!
– தெய்வீக அருளுரை, பிப்ரவரி 18, 1966
