ඉපදීම හා මරණය චක්රයක් ලෙසින් පවතින සසර ගමනින් මිදීම සඳහා අප ආශිර්වාදය ලබා ගන්නේ කෙසේද යන්න භගවාන් සමිඳුන් අපට අද දින කරුණාවෙන් පැහැදිළි කරති.
වේද හා පුරාණ යන උතුම් ග්රන්ථ කියවීම හා දේශනා වලට සවන් දීම වැදගත් වේ. දෙවියන්ගේ නාමය සජ්ජායනා කිරීම හා සවන් දීම මිනිසා විසින් කළ යුතු කාර්යයන් වේ. අප භාවිතා කරන සමහර ඖෂධ සම මතු පිට ආලේප කිරීමටත් තවත් ඖෂධ ශරීරය තුළට ගැනීමටත් නිර්දේශ වේ. එනමුත් භව රෝගය සඳහා නිර්දේශ වන්නේ උතුම් ග්රන්ථ භාවිතය, දේශනා වලට සවන් දීම, මෙන්ම දෙවියන්ගේ නාමය සජ්ජායනා කිරීම වේ. යමෙක් දෙවියන්ගේ ආශිර්වාදය ලැබුවත්, ගුරුන්ගේ හා බැතිමතුන්ගේ ආශිර්වාදය ලැබුවත් තමන්ගේ අභ්යන්තරයේ පවත්නා විඥානය නොහොත් “අන්තක්කරණ” යන ධර්මතා තුළින් ලැබෙන ආශිර්වාදය නොමැතිව මේ සංසාර චක්රයෙන් මිදීම උගහට වේ.
– Ch 21, Prema Vahini.
අධ්යාත්මික මාර්ගයේ ගමන් කිරීම සඳහා අවශ්ය වන පළමු පියවර මනස පාලනය කර ගැනීමයි. ස්වාමි.
What is the grace we must secure to escape from the cycle of birth and death? Bhagawan endearingly drives home the point for us today.
Vedas and Puranas deserve to be read and heard. God’s name is to be recited and listened to. For some ailments, medicines are prescribed for external application while for others, they are given for internal use.
But for this universal ailment of the cycle of birth and death (bhava-roga), listening to spiritual discourses (sravana), singing God’s name (kirtana), and other medicines are prescribed for external and internal use. One has to utter as well as hear the Lord’s name.
An aspirant might win God’s grace, the guru’s grace, and the grace of devotees of the Lord, but all this grace is of no avail if another grace is not secured, the grace of their own inner consciousness (antah-karana). Without this grace, the aspirant falls into perdition, for all the rest are of no account whatsoever.
– Ch 21, Prema Vahini.
In the pursuit of the spiritual path, first of all the mind should be brought under control. – BABA
நமது சிந்தனைக்கு பகவான் ஸ்ரீ சத்ய சாயி பாபாவின் அமுதமொழி – ஜூலை 17, 2023
வேதங்களும் புராணங்களும் பாராயணம் செய்வதற்குத் தகுந்தவை, கேட்பதற்கும் தகுந்தவை. இறைவனுடைய திருநாமத்தை வாயாரச் சொல்ல வேண்டும், காதாரக் கேட்க வேண்டும். நோய்களின் நிவாரணத்திற்காக சில மருந்துகள் வெளிப்புறத்தில் பூசுவதற்கும், சிலதை உட்கொள்வதற்கும் பரிந்துரைக்கப்படுகின்றன. அவ்வாறே, இந்த பவரோகம் எனும் பிறப்பு-இறப்பு என்ற நோய் சுழற்சியிலிருந்து விடுபடுவதற்கு, ஸ்ரவணம், கீர்த்தனம் இவ்விரண்டையும் செய்ய வேண்டும். ஒருவர் இறைவனது திருநாமத்தை உச்சரிப்பதோடு, கேட்கவும் வேண்டும். அப்படிப்பட்ட ஆன்மிக சாதகனுக்கு, இறையருள், குருவருள், பக்தர்களின் அருள் ஆகியவை கிட்டினாலும், அதில் ஒன்றின் அருள் கிடைக்காமல் போனாலும் மனிதன் அழிந்து போவான். இம்மூன்று விதமான அனுக்கிரஹங்கள் அதிர்ஷ்டவசமாகக் கிடைத்தாலும் அந்தக்கரணத்தின் அருள் இல்லாமல் போனால் அனைத்தும் பயனற்றுப் போகும்.
ப்ரேம வாஹினி, அத்தியாயம்-21
